- Главная
- Яна елга шигырьлэр
- Эни
- Әти
- Балалар турында
- Туган як
- Туган авыл
- Табигать
- Мәхәббәт
- Хәтирәләр
- Сабантуй
- Сугыш турында
- Кыш
- Яз
- Җәй
- Көз
- Мәктәп
- Исемнэр турында шигырьлэр
- Хайваннар, кошлар турында
- Казань
- Видео
- Разное
- Главная
- Яна елга шигырьлэр
- Эни
- Әти
- Балалар турында
- Туган як
- Туган авыл
- Табигать
- Мәхәббәт
- Хәтирәләр
- Сабантуй
- Сугыш турында
- Кыш
- Яз
- Җәй
- Көз
- Мәктәп
- Исемнэр турында шигырьлэр
- Хайваннар, кошлар турында
- Казань
- Видео
- Разное
Содержание
Әниләргә
Ходай биргән әниләргә
Чиксез бетмәс сабырлык.
Көч тә биргән, биргән куәт
Баласын үстерерлек.
Рәхмәт әнкәй бүләк иттең
Якты дөньяның ямен.
Яшлегеңне кызганмыйча,
Бирдең син матур көнен.
Авырганда керфек какмый
Яннарымда утырдың.
Кысып җылы кочагыңа
Җил давылдан сакладың.
Куанганда, син дә әнкәй,
Бала кебек куандың.
Егылганда, елаганда,
Иркәләдең, назладың.
Бишек җырын тыңлап үстек,
Әнкәй, сиңа мең рәхмәт.
Аллам бирсен озын гомер,
Гомереңдэ бәрәкәт.
Иртән уянгач йокымнан
“Әни!” – беренче сүзем.
Күзләрем күреп куана
Әнинең нурлы йөзен.
Әнием куллары тигән
Ашны ашау күңелле.
Әни кебек аңламыйдыр
Бүтән кеше күңелне.
Бәхетле булсын, балам, дип
Әни бик нык тырыша.
Үпкәләмим, кайчагында
Әз-мәз генә орышса.
Әнием, тик син булганга
Бәхетле көлүләрем.
Кояшлы якты дөньяда
Очынып йөрүләрем.
Гади дә син һәм гадел дә
Син – тормыш гүзәллеге.
Йомшак булсаң да, үзеңдә
Әтиләр түземлеге.
Иртән уянгач йокымнан
“Әни!” – беренче сүзем.
Күзләрем күреп куана
Әнинең нурлы йөзен.
Әнкәй булмый үткән заманда
Күпме еллар үтте, сулар акты,
Киткәнеңә безнең арадан.
Әлегәчә сыкрый, каны тама,
Йөрәктәге тирән ярадан.
Мәгънәләрен кайбер киңәшеңнең,
Яши-яши генә аңладым.
Ник аларны үзең исән чакта,
Дога итеп үземә алмадым?
Нигә соң ул, 20-дә әйткән сүзләр,
Тик кырыкта җитә аң булып?
Ә бүген ул миңа кояш булып,
Һәркөн иртән туа таң булып.
Бу тормышта якын кешеләр бар,
Иң якыны миңа, син, әнкәм.
Колагымда әле яңгырап тора,
“Тәртип белән генә йөр, бәбкәм!”
“Әннә” диеп телем ачылган да,
Әнкәй, диеп яшим һаман да.
Бүген дә бит әнием минем белән,
Әнкәй булмый үткән заманда.
Тәмле төш
Әниемне төштә күрдем,
Үләнле чәй эчерде,
Үзе пешергән икмәккә
Каймагын ягып бирде.
Гүя мин кайтканны көткән –
Коймагын да пешергән,
Самавыры чыжлап тора,
Белмим, кайчан өлгергән?!
Нинди бәхет татый алу
Сый-хөрмәтен әнинең!
Уянгач та телдә иде
Тәме хуш исле чәйнең.
Күзем йомдым күрергә дип
Дәвамын тәмле төшнең,
Йокым качты, аңлагач та
Аның мөмкин түгелен.
СТИХИ О ЛЮБВИ НА ТУРЕЦКОМ ЯЗЫКЕ С ПЕРЕВОДОМ НА РУССКИЙ
O ona: »Seni seviyorum, seviyorum!» diye dedi
O ona : »Sev bakalım» diye kabaca cevap verdi
O ona: »Sensiz olürüm» diye yalvarıyordu
Ona bakıp: »Hadi bekleyim» diye yüksek sesle söyledi
O ona: »Sensiz ne yapayım?» diye sordu
O ona: » Beni unutursun» diye gülerek yanıtladı
O: »İstersen gösteririm» diye fısıldadı
O ona: »Hadi, bekliyorum be!» diye inanmayarak söyledi
Pencereye yaklaiıp bir kuş gibi karanlığa uçtu,
Sadece »Seni o kadar seviyorum ki!» diye bağlayarak
İşte kalbi ağrımaya başladı ve:
»Niçin bu gurur peşine düşüyor?» diye söyledi
Uzun zaman durup hep aşağıya bakıyordu.
Sonra »Bana bu hayar niçin lazım?» diye yüksek sesle söyledi
Она ему сказала: «Люблю тебя, люблю!»
Он грубо ей ответил: «Люби, я посмотрю!»
Она его молила: «Я без тебя умру!»
Он посмотрел и громко: «Давай, я подожду!»
Она его спросила: «Что делать без тебя?»
Он ей, смеясь, ответил: «Забудешь ты меня…»
Она в слезах шепнула: «Ну хочешь докажу?»
Он ей сказал, не веря: «Давай, ну я же жду!»
И подойдя к окошку, порхнула птицей в тьму,
В последок только крикнув: «Я так тебя люблю!»
И тут кольнуло сердце, он произнес слова:
«Зачем же эта гордость преследует меня?»
Стоял он очень долго, смотрел всё время вниз.
Потом он крикнул громко: «Зачем мне эта жизнь?!»
Yüzlerce patikayı, yüzlerce yolu vardır,
Gitsem, geri gönmem.
Tanrı seni korusun, aşkım, korusun,
Ona dua edeyim veda etmeden.
Şüpheleri gözlerimi dumanlasa,
Nereye ve kime başvuracağımı bilirim:
Evimin duvarında ikonlar vardırlar,
Dua edeyim gidip, onlara dua edeyim.
Evimin eşiğini geçip gitsen,
Seni serbest bırakmayı korkmam:
Tanrı seni korusun, aşkım, korusun,
Dua edeyim bir daha, edeyim
Есть сотни тропинок и сотни дорог,
И если уйду я – назад не вернусь.
Храни тебя, милый, храни тебя Бог,
А я на прощанье ему помолюсь.
И если сомненья застелют глаза,
Я знаю, куда и к кому обращусь:
На стенке в светлице висят образа,
Пойду помолюсь им, пойду помолюсь.
И если родной ты покинешь порог,
Тебя отпустить одного не боюсь:
Хранит тебя, милый, хранит тебя Бог,
Но я помолюсь, еще раз помолюсь.
Seni sevdiğime inan,
Ayrılığa dayan dayan.
Var mı uzuntumu bilen?
Sensizliğe alışamam.
Sen de sever misin beni?
Sen tut hasretim kendini,
Vaadet bir gün geleceğini,
Bana sarılacağını.
Поверь, что я тебя люблю,
Выдержи, выдержи разлуку.
Есть ли кто-нибудь, кто знает о моей печали?
Я не могу привыкнуть к жизни без тебя.
Ты тоже любишь меня?
Держись, любимый,
Обещай, что однажды ты придешь,
И обнимешь меня
Seni seven ben değil — kalbim,
Seni arayan ben değil — ellerim,
Seni hasret özlemiyle arayan ben değil — gözbebeğim,
Sana dokunmak için yanan ben değil — yüreğim.
Не я тебя люблю — моё сердце,
Не я тебя ищу — мои руки,
Не я в тоске тебя ищу — мои глаза,
Не я сгораю от желания тебя коснуться — моя душа
Hiç bir zaman düşünmemiştim
Seninle karşılaşacağımı
Ama kader bana bir an bağışladı
Unutamayacağım bir an
Biliyordum, mutluluğun anlık olduğunu
Biliyordum, senin yarın bir anda
Bir anda hayatımdan yok olacağını
Altınsı ışıkların pırıltısı misali
Ve hiç inanamıyorum
Seninle gerçekten birlikte olduğumu
Bu sanki bir rüyada gibiydi
Mutluluk, şevkat, sevgi karanlıkta gibi
Her anını hatırlıyorum
Dudaklarının dokunuşlarını hatırlıyorum
gözlerini
Ve hiç bir zaman unutmayacağım.
Olsun, seninle karşılaşmayım bir daha
Hiç bir zaman dudaklarından öpmezsem bile
Yine de veda bakışını hatirlıyorum
Ve mutlu gözlerinin pırıltısını
Я не думала никогда,
Что на свете я встречу тебя,
Но судьба подарила мне миг,
Миг, который уже не забыть.
Да, я знала, что счастье на миг,
Да, я знала, что завтра ты в миг,
В миг исчезнешь из жизни моей,
Словно блеск золотистых огней.
И поверить никак не могу,
Что с тобою была на Яву,
Это было как будто во сне,
Счастье, нежность, любовь, как во тьме.
Я помню каждое мгновение,
Я помню губ прикосновение,
Твои глаза,
Я не забуду никогда.
И пусть не встречу больше я тебя,
Не поцелую в губы никогда,
Зато я помню твой прощальный взгляд,
И блеск твоих счастливых глаз.
Soyle, bize boyle kotu sakalari yapan nasil kader bu?
Soyle, niye tek basima gecelerde aci cekiyorum?
Ne sucum var da boyle iskenceler yasiyorum?
Nicin tatli konusmalari bu kadar ozluyorum?
Neden ellerinle yuzumu dokundun?
Neden bu kadar masum gozlerim icine baktin?
Lutfen seni sefkatli sevenlerin biri
Oldugumu soyle
Soyle nicin seni bu kadar seviyorum?
Nicin seninle olmayi hayal ediyorum?
Nicin daima kaderimi baglamak istiyorum,
Kalbim hep sakin olsun diye?
Nicin acilar, goz yaslar, cigliklar?
Nicin geceleri uyumuyorum?
Nicin gulusunu ozluyorum?
Aman, bu atesi sonduramam
Soyle nicin sana kusuyorum?
Rahatini korunurken sustugun icin mi?
Belki de beni duymuyorsun hic?
Kendi kendimle konusuyorum
Скажи, что за судьба, играет в злые шутки?
Скажи зачем одна, страдаю по ночам?
В чем моя вина, терплю такие муки?
Зачем скучаю сильно по сладостным речам?
Зачем руками коснулся моего лица?
Зачем в глаза смотрел мне скромно?
Скажи, прошу, что я одна,
Из тех, кто любит тебя томно.
Скажи, за что люблю тебя так сильно?
За что мечтаю быть с тобой?
За что судьбу связать хочу навечно,
Чтоб в сердце был всегда покой?
Зачем страданья, слезы, крики?
Зачем не сплю ночами я?
Зачем скучаю по твоей улыбке?
Увы, не потушить мне этого огня.
Скажи, за что держу я на тебя обиду?
За то, что ты молчишь, храня покой?
Может просто ты меня не слышишь?
Веду я разговор сама с собой.
Sevgisiz yaşamak!
Baharlar yazlar geçer, sonbahar gelir,
Ömrün yaprakları dökülür bir bir,
Madem ki bu dünyada kalıcı değilim,
Sevgisiz yaşamak eşşekliktir derim.
Жить без любви?
Проходят весны и лета,
Осени дни идут.
Жизни листы бесследно
Один за другим падут.
Поскольку мне в мире этом
Без смерти прожить нет основ,
Жить без любви, аскетом
Равно быть просто ослом.